Κατά τον Φρόϋντ, τα όνειρα προσφέρουν μια κλειδαρότρυπα στο ασυνείδητο μας. Με τη βοήθεια του υποσυνείδητού μας συγκρατεί τις καταπιεσμένες μας επιθυμίες και τους κρυφούς μας πόθους. Αλλά επίσης με τα άσχημα όνειρα μας υποδεικνύει για το τι δεν θα θέλαμε να γίνει στην πραγματικότητα. Δυστυχώς το υποσυνείδητο δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει λέξεις για να μας μιλήσει και αναγκαστικά πρέπει να χρησιμοποιήσει κάποια σύμβολα είτε παγκόσμια κατανοητά είτε προσωπικά ώστε να περάσει εμμέσως με αυτά κάποια μηνύματα. Πίστευε ότι για να αποκωδικοποιήσουμε τα όνειρα πρέπει να προσέξουμε περισσότερο τα συναισθήματα και τις σκέψεις που μας προκαλούν. Οι σκέψεις αυτές μπορούν μετά να μας οδηγήσουν σε άλλα συναισθήματα και συνειρμούς. Μερικές φορές φτάνει το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό μας.
Ο Γιουνγκ παρόλο που μελετούσε μαζί με τον Φρόυντ, άρχισε να διαφοροποιείται με τις θεωρίες του. Ο Φρόϋντ έσπαγε το όνειρο σε κομμάτια και ανέλυε το κάθε ένα χωριστά ενώ ο Γιουνγκ προσπαθούσε να τα αναλύσει ενωμένα για να δει όλη την «εικόνα». Πίστευε ότι συσχετιζόταν με μια μορφή συλλογικού ασυνείδητου. Σε αυτό το συλλογικό ασυνείδητο ανήκουν τα αρχέτυπα. Τα αρχέτυπα είναι σύμβολα παγκοσμίως αναγνωρισμένα όπως το αρχέτυπο της μητέρας. Αν και αυτό μπορεί να μεταφραστεί διαφορετικά σύμφωνα με την ψυχολογία του καθενός. Μπορεί να είναι η καλή μητέρα, η γη μητέρα ακόμα και η πατρίδα. Όταν ο Φρόϋντ πίστευε ότι τα όνειρα ήταν τόσο παραμορφωμένα / αλλοιωμένα εξαιτίας του υποσυνείδητης προσπάθειας καταστολής συναισθημάτων και σκέψεων, ο Γιουνγκ πίστευε ότι τέτοιες παραμορφώσεις γινόντουσαν συνήθως κατά τύχη. Δηλαδή εκεί που η φροϋδική ανάλυση στηριζόταν στους συνειρμούς, οι οποίοι μπορούσαν να απομακρυνθούν αρκετά από το όνειρο, ο Γιουνγκ προτιμούσε να αρκεστεί στα σύμβολα των ονείρων και να τα αναλύσει με λεπτομέρεια το καθένα. Ο ονειρευτής παροτρυνόταν να σκέφτεται για όλους τους πιθανούς προσωπικούς, πολιτισμικούς, αρχετυπικούς συσχετισμούς με τα όνειρα του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου